Narodziny żywiołów: Księga 1

Zszokowany Uman i Fardos próbowali przejąć kontrolę na rozpraszającymi się istotami Tibiasuli, ale wyślizgiwały im się z rąk jak ich stworzenia wcześniej. Uknuli potężny czar, czar stworzenia, w celu przywiązani esencji Tibiasuli do kolumny czasu. Gdy Zathroth śmiał się głośno, w swym daremnym zwycięstwie, nie rozumiał ich słów, i tak tajemnica stworzenia i życia pozostała ukryta przed nim na wieki. Jednakże zapletli ulotne żywioły w potężne nici. Pomimo iż nie udało im się połączyć ich na nowo, ale pojedyncze części stały się czymś nowym, pierwszą prawdziwą kreacją. W wyniku, czego żyjąca część stała się Tibią, urodzoną z żywiołu ziemi. Sula stała się morzem otaczającym ją. Powietrze rosło nad stworzeniem i położyło się jak koc ochronny nad stworzeniem (kreacją), a ogień wyciekł pod nią i zaczął ją ogrzewać. Ujrzyj: Każda z osobnych części boga była pełna życia i boskości. Ale żaden z żywiołów nie posiadał ducha Tibiasuli, lecz były dzikie i porywiste, postępujące zawsze według impulsu, który odnosił się do ich natury.