Orkowie i ich społeczność

Jak mocno Orkowie nienawidzą innych ras, tak silne mają poczucie istnienia w społeczności. Mogą nawet do pewnego stopnia odczuć emocje innych orków. Szamani rozwinęli tą umiejętność w taki sposób, że mogą wyczuć najskrytszy potencjał tkwiący w młodym potomstwie. Każde z nich jest badane i szamani decydują o funkcji w społeczeństwie, jaką będzie pełnić. Młode orki są inaczej karmione, wychowywane, nauczane. Mędrcy innych ras twierdzą, że takie zachowanie jest raczej podobne to zachowania niektórych insektów, jak pszczoły, które dzięki zdolności empatii tworzą rodzaj populacji-ulu. Dlatego też traktują społeczeństwa orków jako swoiste roje. Przywódca każdej takiej grupy posiada duży harem kobiet nieposiadających innych zadań, niż dostarczanie mu przyjemności i rodzenie kolejnych. Takie orkowe matrony są zazwyczaj nieprawdopodobnie duże i otyłe, niemal nie mogą poruszać się o własnych siłach. O ile zwykłe kobiety orków pracują lub zajmują się rzemiosłem i rodzą dwójkę lub trójkę dzieci w całym swoim życiu, to te pełnią jedynie funkcję reprodukcyjną, rodząc nawet do 6 dzieci w ciągu pół roku. Orkowie zazwyczaj akceptują swoją pozycję w społeczności i tylko ich liderzy walczą ze sobą w określonym celu. Rywalizacja między grupami jest zazwyczaj rozwiązywana poprzez walkę ich liderów i zwycięski szczep pochłania szczep przegrany. Od czasu do czasu, gdy nowy, silny wojownik osiąga dojrzałość, wyzywa obecnego przywódcę do walki o przewodnictwo. A niekiedy, gdy grupa staje się zbyt duża w stosunku do terenu, na którym egzystuje, taki wojownik w jakiś sposób wyczuwa, że jest to czas do odejścia. Wraz z kilkoma innymi orkami opuszcza grupę w pokoju, by osiedlić się gdzie indziej. Taka unikalna kultura razem ze znaczną płodnością czyni orków najgroźniejszym niebezpieczeństwem dla innych tibijskich społeczności.